Η απόφαση του χωρισμού έπειτα από τόσα χρόνια γάμου ήταν πολύ δύσκολη και για τους δύο. Είκοσι επτά χρόνια ήταν αυτά. Χρόνια αρχικά γεμάτα έρωτα και πάθος και έπειτα συνήθεια και τέλος χρόνια αποξένωσης.
Είχαν καταντήσει να είναι στο ίδιο σπίτι ξένοι. Δεν αναγνώριζαν πια ο ένας τον άλλον. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η Άννα προσπαθούσε να θυμηθεί τι ήταν αυτό που την είχε τραβήξει στον Πέτρο, μα μάταια προσπαθούσε να το βρει. Δεν υπήρχε τίποτα πάνω του και στη συμπεριφορά του που να μπορεί να την κάνει να θυμηθεί. Και εκείνος… εκείνος προσπαθούσε να σκεφτεί πότε έπαψε να ενδιαφέρεται ερωτικά για εκείνη και ξεκίνησε να ξενοκοιτάει. Πρέπει να ήταν λίγο μετά τη γέννηση του Ορφέα. Τότε που όλη η προσοχή της έπεσε πάνω στο παιδί. Έγινε μια τέλεια μαμά, μα έπαψε να είναι η γυναίκα που του δημιουργούσε αισθήματα πόθου.
Έτσι πήραν την πολυπόθητη απόφαση να πάρουν δρόμους χωριστούς, μιας και ο Ορφέας ήταν πλέον μεγάλος άντρας, ανεξάρτητος. Στα είκοσι πέντε του, μπορούσε εύκολα να διαχειριστεί την απόφαση των δικών του, αν και του στοίχισε.
Και η Άννα στα πενήντα έξι της πήρε ξανά τη ζωή στα χέρια της. Ξεκίνησε ν’ ασχολείται ξανά με τη ζωγραφική, που είχε παρατήσει λίγο μετά το γάμο της. Έβγαλε τον καμβά από το πατάρι, πήρε νέα υλικά και ξεκίνησε ένα ταξίδι δημιουργίας. Δεν άργησε να κάνει και την πρώτη της ολοκληρωμένη έκθεση των έργων της, με θέμα “Δεύτερη ευκαιρία”. Σε εκείνη τη δημιουργική περίοδο, παραδόξως θυμήθηκε τι είχε ερωτευτεί στον Πέτρο. Φαινόταν στον πίνακα η γοητεία, ο έρωτας, η αγάπη. Στα εγκαίνια της έκθεσης ο Πέτρος ήταν εκεί. Έμεινε εμβρόντητος, βλέποντας τους πίνακες της. Η έκπληξη του ήταν πολύ μεγάλη. Εκείνο το βράδυ τη θαύμασε. Εκείνο το βράδυ ξανά ξύπνησε ο πόθος του για εκείνη, μα και η αγάπη που ποτέ εν τέλει δεν είχε χαθεί.
Γιατί μερικές ζωές χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία, να υπερνικήσουν την φθορά.
Βάγια Μπαλή
ΒΑΓΙΑ ΜΠΑΛΗ - Συγγραφεας 