Γεμίζουν οι στιγμές με προσδοκίες και η ματιά μου ζητά να χαθεί μέσα στην όαση του βλέμματός σου.
Στριμώχνεται ο έρωτας σε σκέψεις και συμβιβασμούς, ενώ στην πραγματικότητα θέλει
να απλωθεί στο χώρο και να αιωρηθεί πάνω από θάλασσες, δίπλα στο σώμα σου,
μέσα στην ανάσα σου και γύρω από τα «θέλω» σου.
Ανοίγω το βήμα για να προφτάσω τη κίνησή σου ακόμα και αν έως τώρα μας κρατάν μακριά οι αποστάσεις. Σε κάθε σου «γίνε», μπορώ να καταφέρω το ακατόρθωτο.
Σε κάθε σου «μπορώ», γίνομαι αγάπη που σε τυλίγει.
Μη βιαστείς να πεις πως με γνωρίζεις, γιατί μαθαίνω κι εγώ τον ερωτευμένο εαυτό που δεν τον γνώριζα, μαθαίνω από το μηδέν τις αντοχές μου.
Μη βιαστείς να πεις πως ξαγρυπνάς με τη σκέψη μου, γιατί κι εγώ τον ύπνο τον μίσησα και μέρες τώρα στρώνω εσένα στα σεντόνια, ξαπλώνω και δένομαι μαζί σου,
με του μυαλού την θαυμαστή ανύψωση.
Μη βιαστείς να με αφήσεις σαν τα χέρια μας πλέξουν παραδείσους,
γιατί πολύ φοβάμαι πως θα κομματιαστώ σε μία πεζή καθημερινότητα έπειτα,
και δεν το θέλω.
Μα βιάσου να μ’ αγαπήσεις με όλες σου τις αισθήσεις,
γιατί φτιάχτηκα για εσένα μία μέρα του Οκτώβρη και έκτοτε σ’ αναζητούσα μέσα στους ευτυχισμένους μόνους του κόσμου μας.
Είναι πάντα καλύτερα ένα ευτυχισμένο ΜΑΖΙ.
Είναι καλύτερα να χορεύει η ψυχή στους χτύπους της δικής σου καρδιάς.
Βάγια Μπαλή
φωτογραφία από Pinterest
ΒΑΓΙΑ ΜΠΑΛΗ - Συγγραφεας 